Czyszczenie ziarna cz. 5

Wialnia Kieratowa tzw. Warszawska jest prostej lecz silnej budowy. Zazwyczaj ustawia się ją pod młocarnię, stojąca na podwyższeniu, w ten sposób, że zboże z młocarni wprost do niej wpada, dostając się na górne blaszane sito o wielkich okrągłych otworach, gdzie pod działaniem silnego wiatru uwalnia się od lekkich zanieczyszczeń, które przodem wialni ulatują, zboże zaś wraz z cięższymi nieczystościami jako to: kamyki lub kłosy spada przez otwory sita i zsuwa się po ukośnej blasze na drugie sito dolne o drobniejszych otworach; tu oddzielają się grubsze zanieczyszczenia i zsuwają po sicie ku przodom wialni, zboże zaś czyste przechodzi przez otwory sita do przegrody, przeznaczonej dla ziarna czystego. Pod wietrznikiem znajduje się klapa, służąca do kierowania prądu powietrznego. Klapę tę trzeba tak ustawić, ażeby część wiatru skierowaną była pod sito dolne dla łatwiejszego oddzielania się grubych zanieczyszczeń. Nadmierne jednak opuszczenie klapy wprowadza zbyt wiele wiatru pod sito, w skutek czego część ziarna uniesioną zostaje i zsuwa się po sicie wraz z zgoninami.