Tytoń

Jest to roślina roczna uprawiana w różnych odmianach na liście do palenia. Tytoń uprawiają u nas tylko w cieplejszych okolicach Polski, nie znosi bowiem najmniejszego przymrozku. Potrzebuje do rozwoju zależnie od roku i odmiany 12 – 20 tygodni. Wymaga gleby lekkiej, glinkowatej, zasobnej i położenia osłoniętego od wiatrów. Uprawa tytoniu wymaga starannej ogrodowej roboty, dlatego też prawie wyłącznie u drobnych gospodarzy się spotyka. Nawożenie pod tytoń powinno być obfite. Sam stajenny nawóz daje jednak gorszy tytoń. Bardzo dobrze za to działają nawozy potasowe, lecz nie zawierające chlorków (siarczan potasowy).

Najprzód należy przygotować rozsadę. Nasienie daje rządowy zarząd tytoniowy i innego siać nie wolno. Sieje się więc w inspekcie lub skrzynce, a skoro roślinki mają już po dwa listki, pikuje się je starannie na przygotowanej grządce. Dopiero gdy podrosną i już kilka listków mają, przesadza się tytoń w pole na odległość 55 – 75 cm. a nawet i 80 x 80 cm. w kwadrat. Pole powinno być uprawione w jesieni, a na wiosnę broną, wałkiem i radiem doskonale wyrobione i zwarte. Po zakorzenieniu się roślin oczyszcza się tytoń z chwastów i spulchnia skorupę motyką. Przy drugim motyczeniu obsypuje się młode roślinki lekko raz, a przy trzecim drugi raz nieco wyżej.

Skoro tytoń zakwitnie obcina się kwiat, aby tym piękniej wykształciły się liście. Tych liści wykształca się około 8 do 12 na roślinie. Pędy boczne spóźnione należy wcześnie wyłamać.

Zbiór należy rozpocząć z chwilą lekkiego żótknienia brzegu dolnych liści, odbywa się on w miarę dorastania liści. Liście obrane składa się na siebie dolną powierzchnią do góry i pozostawia przez parę godzin na polu dla „wypocenia się”. Następnie gatunkuje się je i przeciąwszy główny nerw wzdłuż, nawleka się na sznurki do dalszego wysuszenia w szopach dobrze ochronionych od deszczu.