Uprawa roślin strączkowych
Rośliny strączkowe podobnie jak zboża uprawiane są na ziarno, oprócz tego wiele z nich daje w stanie zielonym cenioną paszę. Ziarna roślin strączkowych zawierają więcej ciał białkowatych niż zboża (22 do 36 części na 100), a oprócz tego skrobię i tłuszcz, są przez to pożywnym treściwym pokarmem dla ludzi i treściwą paszą. Słoma jest również dobrą paszą dla zwierząt.
Pomimo tych przymiotów uprawa roślin strączkowych jest u nas znacznie mniej rozpowszechniona jak uprawa zbóż, z powodu bardzo niestałych zawodnych plonów. Z całego obszaru roli w Podkarpaciu zajmują rośliny strączkowe zaledwie 1/25 część (nie całe 4%).
Rośliny strączkowe nie znoszą większych przymrozków, lubią klimat łagodny i ciepły, a nie zbyt suchy. Ocieniają rolę doskonale szerokimi liśćmi i utrzymują jej sprawność. Jako rośliny motylkowe wzbogacają glebę w azot i w razie potrzeby mogą stanowić materiał do przyorania na zielony pognój. Warunkiem jednak pobierania azotu z powietrza jest obecność właściwych bakterii wywołujących brodawki na korzeniach. W braku tych bakterii można je wprowadzać do gleby przy pomocy sztucznej szczepionki np. tzw. „nitraginy” lub też przez posypanie pola ziemią, zawierającą te bakterie.
Prawie wszystkie strączkowe (z wyjątkiem łubinów) wymagają pewnej zawartości wapna w glebie, jako też zasobności jej w kwas fosforowy i potas. Nie znoszą roli podmokłej; drenowanie ziem nieprzepuszczalnych, zimnych, wapnowanie, uprawa głęboka, jak też nawożenie stosowne, czynią ich plony pewniejszymi.
Nasiona strączkowych potrzebują do skiełkowania wiele wilgoci, znoszą przykrycie głębokie, a nawet zaskorupienie roli (z wyjątkiem fasoli i łubinu). Dojrzewają później niż zboża, a pobieranie pokarmów z ziemi przez rośliny strączkowe nie odbywa się tak nagle w jednej porze jak u zbóż, lecz trwa dość jednostajnie przez cały okres rozwoju. Nie dojrzewają też tak równo jak rośliny kłosowe i często się zdarza, że roślina ma równocześnie kwiaty i dojrzałe strączki, stad trudniejszy dobór chwili odpowiedniej do zbioru.
Z roślin u nas uprawianych zaliczamy do strączkowych następujące rośliny motylkowe: groch, bób i bobik, wyki, fasolę, soczewicę, łubiny.