Utrwalanie piasków i wydm

Utrwalanie piasków i wydm polega na pokryciu ich taką roślinnością, która wiąże zbyt luźną glebę; nadaje się do tego z drzew sosna i akacja, z krzewów żarnowiec, z traw wydmuchrzyca piaskowa i mietlica rozłogowa. Aby jednak wydmę móc zalesić sosną czy akacją, trzeba porobić zapory przeciw zbyt silnemu działaniu wiatru. W miejscach zatem odsłoniętych przeciąga się równoległe potoki w kierunku ukośnym do wiatrów panujących lub w kratę. Płotki z kołków poprzeplatanych chrustem zatrzymują w pewnym stopniu wiatr i przeciwdziałają przenoszeniu piasku. Poza płotkami od strony osłoniętej od wiatru sadzi się szeregami drzewa lub krzewy, dość gęsto, licząc, że część przepadnie. W okolicach, gdzie jest wiele trzciny, doskonale nadaje się ona do postawienia płotków od wiatru. Między zasadzonymi szeregami drzewek skoro się już ujmą ziemi korzeniami, można w roku następnym siać stosowne trawy lub łubin żółty, aby tym sposobem użyźnić glebę, wzbogacając ją w azot i próchnicę. Dla ochrony od wywiania można po zasadzeniu drzewek wyścielić glebę suchym perzem, trzciną stawową itp.