Nawadnianie

Nawadnianie ma na celu zaopatrzyć roślinność uprawną lub łąkową w dostatek wody i pożywienia w niej rozpuszczalnego. W gorących krajach nawadnianie ma większe znaczenie dla dostarczenia samej wody. W nas nawadniamy najczęściej, ażeby rozpuszczonymi w wodzie pożywnymi składnikami zasilić ziemię lub doprowadzić urodzajny szlam, jako rodzaj nawozu. Rozróżniamy kilka sposobów nawodnienia mianowicie najpospoliciej używane przez zalewanie, spiętrzenie wody i zraszanie.

Nawadnianie zalewowe

Nawadnianie zalewowe wykonuje się tak, że przestrzeń na to przeznaczoną otacza się wałami naokoło i napuszcza się w pewnych porach roku wodą, w warstwie nie głębokiej, najwyżej 15 centymetrowej. Z tej wody osadzają się pożyteczne składniki w glebie, po czym wodę się spuszcza. Woda nie powinna pozostawiać nigdzie kałuże, zatem cała powierzchnia mysi być poprzednio dobrze wyrównana, a rowki odpływowe starannie poprowadzone. Inny sposób zalewu, wyzywany w suchych krajach przy uprawie polowej polega na wyoraniu roli w wąskie zagony lub grzędy wypukłe z 2 skib złożone. W bruzdy doprowadza się z rowów wodę, która napełniwszy bruzdy wsiąka powoli w owe zagony i grzbiety i zasila roślinność na nich posadzoną lub posianą.

Nawadnianie przez spiętrzenie

Nawadnianie przez spiętrzenie odbywa się przez zastawienie wody w odpływowych rowkach, przez co poziom jej się podnosi tak, że należy znowu wodę spuścić, aby nie spowodować zabagnienia.

Nawadnianie przez zroszenie lub przepływowe

Nawadnianie przez zroszenie lub przepływowe polega na puszczeniu wody po lekkim stoku lub łąki. Aby się woda nie rozlała w strugi prowadzi się w odstępach dwudziestu kilku metrów małe rowki o ile możliwości poziomo. Woda zbiera się w rowkach i znowu na niższe części łąki rozlewa się równą warstwą.

Nie każda woda do nawadniania jest odpowiednia. Wody fabryczne są najczęściej szkodliwe. Najlepsze są te, które jako potoki na znacznej przestrzeni przepływają między polami żyznymi lub też przez wsie albo stawy. Takie wody są dostatecznie ciepłe. Przewietrzone i zawierają dużo składników żyznych. Natomiast wody źródlane i wody z pod śniegów górskich są za zimne, ubogie i za mało pożyteczne. Wody z torfowisk i bagien są również ubogie i mało pożyteczne. Znakomity materiał do nawadniania stanowią wody kanałowe miejskie, z miast zaopatrzonych w wodociągi. Wody te nadzwyczajnie żyzne, służyć mogą do nawadniania i użyźniania ogrodów i pól podmiejskich, tak jak to już urządzono w wielu miejscach.

Nawadnianie na łąkach odbywa się w rozmaitych porach zależnie od pogody i zapasu wody. Z wiosną rozpoczyna się nawadnianie skoro tylko woda się nieco ogrzeje, łąki takie wnet się zielenią. W czas słotny nie nawadnia się, w czas suchy za to należy nawadniać co tydzień przez 2-3 dni, po czym zaraz wodę spuścić dla przewietrzenia gleby. W tydzień po pierwszym pokłosie znowu się nawadnia. Przed nadejście zimy jednak łąka powinna obeschnąć z nadmiaru wody.